HYPNOS 69 - TIMELINE TRAVELLER (2002/2006)
This album has a double life: it was the group's debut album when they were a trio, but as it gradually sold out, the group had grown as a quartet by including Steven Marx on sax and keys. By 2006, the group had progressed enough, that they were slightly hesitating whether top reissue the debut album in its original form (it didn't really represent who they had become five years later) or simply re-record it. They took the second option, not only changing the artwork (a much more fitting Puin Reis artwork, the original getting lost somewhere) to the album's name, but also adding the contributions of Steven Marx on that album, even though he wasn't part of the group back in 01. This means that Marx's contributions were simply added to the master tapes, therefore the group (the remaining trio) did not re-record the songs.
And a rather limited exercise this added contributions can be, especially on an album that the concerned musician did not see or help its birth. Yes, Hypnos started as a stoner rock with a slight touch of a jam band, but having good touches of Spin Doctors as well. So the opening title track is a dynamite and dynamic southern-fried boogie where all instruments sizzle along, with great interplay, in which the sax has a slight role. The following No Mustang is a slow downbeat ride for No Mustang where the bass holds the lead role. Somehow, the groups sounds a bit like Anekdoten, but the group pulls a real tour-de-fprce around itqs closing moments. Voodoo Dancer is again referring to Southern fried boogie rock, this time mixed with rather hard metal vocals, and just like its predecessor, it holds a little je-ne-sais-quoi of space rock ala Hawkwind with a dose of Spin Doctors. Neverending Enigma is a bit more of the same at least in its start, but slowly transforms into a deadly Anekdoten-sounding. The closing Waves On The Wind is another slow crescendo like only Hawkdoten could manage to do. Plenty of rocky moments for everyone, and the Mellotrons taking a discreet place into the set.
Having never heard the original album in its trio form, it(s rather difficult to say exactly how much was brought with Marx's additions, but nevertheless TT was most likely a very worthy record to start with, and this version makes it as good as the rest of their discography.
Ten album ma podwójne życie: był to debiutancki album grupy, gdy tworzyli trio, ale w miarę stopniowego wyprzedania się, grupa rozrosła się jako kwartet, włączając Stevena Marxa na saksofonie i klawiszach. Do 2006 roku grupa rozwinęła się na tyle, że trochę się wahała, czy wydać ponownie debiutancki album w oryginalnej formie (nie odzwierciedlał on tego, kim stali się pięć lat później), czy po prostu nagrać go ponownie. Wybrali drugą opcję, nie tylko zmieniając okładkę (znacznie bardziej pasującą grafikę Puina Reisa, oryginał gdzieś się zagubił) do nazwy albumu, ale także dodając wkład Stevena Marxa w ten album, mimo że nie był on częścią zespołu jeszcze w 01. Oznacza to, że wkład Marksa został po prostu dodany do taśm-matek, w związku z czym grupa (pozostałe trio) nie nagrała ponownie piosenek.
Ten dodatkowy wkład może być raczej ograniczony, zwłaszcza w przypadku albumu, którego dany muzyk nie widział lub nie pomógł w jego narodzinach. Tak, Hypnos zaczynał jako stoner rock z lekką domieszką jam bandu, ale miał też dobre akcenty Spin Doctors. Tak więc otwierający utwór tytułowy to dynamitowe i dynamiczne boogie w południowym stylu, w którym wszystkie instrumenty skwierczą razem ze świetną współpracą, w której saksofon odgrywa niewielką rolę. Następny utwór No Mustang to powolny, rytmiczny utwór No Mustang, w którym główną rolę odgrywa bas. W jakiś sposób grupa brzmi trochę jak Anekdoten, ale w końcowych momentach grupa robi prawdziwy tour-de-fprce. Voodoo Dancer ponownie nawiązuje do smażonego na południu boogie rocka, tym razem zmieszanego z raczej hard metalowym wokalem i podobnie jak poprzednik, zawiera odrobinę je-ne-sais-quoi kosmicznego rocka w stylu Hawkwind z dawką Spin Doctors. Neverending Enigma jest nieco bardziej podobna, przynajmniej na początku, ale powoli przekształca się w zabójczo brzmiącą Anekdoten. Zamykające „Waves On The Wind” to kolejne powolne crescendo, jakie tylko Hawkdoten mógł wykonać. Mnóstwo rockowych chwil dla wszystkich i Mellotrony zajmujące dyskretne miejsce w planie.
Ponieważ nigdy nie słyszałem oryginalnego albumu w formie tria, trudno (trudno powiedzieć dokładnie, ile wniosło Marksowe dodatki, niemniej jednak TT było najprawdopodobniej bardzo wartościową płytą na początek i w tej wersji jest tak samo dobra jak reszta ich dyskografii.
Sean Trane
..::TRACK-LIST::..
1. Timeline Traveller 8:31
2. No Mustang 7:46
3. Voodoo Dancer 5:46
4. A Neverending Enigma 9:37
5. Like Waves On The Wind 8:53
Recorded & Mixed on 2, 3, 4 ,5 April - 20, 21 May 2002 at Artsound Studios Houthalen
..::OBSADA::..
Saxophone, Mellotron, Keyboards - Steven Marx
Drums, Percussion, Electric Piano [Fender Rhodes], Synth - Dave Houtmeyers
Guitar, Vocals, Theremin - Steve Houtmeyers
Bass, Organ [Hammond], Synthesizer [Moog Taurus] - Tom Vanlaer
https://www.youtube.com/watch?v=2V9n_9qvopQ
